Dag 9 en 10: Windy Wellington

Op dag 9 was het weer vroeg opstaan en inpakken geblazen, want het was weer een reisdag. Maar niet zomaar een reisdag, want Mishon was jarig en dat moest uiteraard gevierd worden met een versierde bus en cadeautjes.

's Avonds vierde wij zijn verjaardag in restaurant Fox Glove in de haven van Wellington. Onze chauffeur Luke had gezegd dat ze daar de beste lamsrack serveren. Het eten was heerlijk, maar omdat het een vrij sjiek restaurant was waren de porties aan de karige kant. Mijn bordje zat echter helemaal vol, omdat ik voor vegetarisch was gegaan: verse parpadelle (pasta) met wilde paddestoelen en witte truffelolie. YUM!!

De volgende dag werd duidelijk waarom Wellington ook wel 'Windy Wellington' wordt genoemd. Besteed vooral niet teveel aandacht aan je haar, want zodra je ook maar een voet buiten de deur zet heb je alweer coupe windhoos. Af en toe wordt je gewoon bijna weggeblazen.

Ik had vandaag een lekker dagje voor mezelf genomen. Even alleen op ontdekkingstocht. Dat begon met een bezoekje aan een internetcafé (SkyNet) om even met het thuisfront te skypen. Omdat eerst de microfoon het niet deed en daarna op de andere computer de webcam weigerde, kreeg ik het tweede uur gratis internet. Helemaal top! Daardoor heb ik meteen mijn foto's erop kunnen zetten (ik weet het, jullie dank is groot :p).

Vervolgens richting de bekende rode Cable Cart gelopen om naar de Botanische tuin af te reizen. Vanaf daar heb je een prachtig uitzicht over Wellington. De tuin zelf is niet zo heel bijzonder (vond ik zelf). Je zag ook goed dat de locals het vooral als park gebruiken. Er zaten mensen te picknicken en er werd naar hartelust gejogged. Het deed me denken aan het Vondelpark in Amsterdam. Ik heb echter zeker genoten van mijn wandeling. Muziekje op, verstand op nul. Heerlijk!

Toen ik nietsvermoedend richting de rozentuin liep hoorde ik ineens een heel hard geluid en vervolgens komt er ineens een vogel recht op me af gevlogen. Ik schrok me echt helemaal kapot. Dacht eerst dat het een adelaar was, want hij was vrij groot en bruin. Pas toen hij achter mij in de boom op een tak ging zitten zag ik dat het een hele grote bruine papegaai was, een Kakapo.. als ik het museum moet geloven. Later hoorde ik van Claudine dat dat geen vriendelijke vogels zijn en dat ze ook wel eens je rugtas af proberen te pakken. Gelukkig is dat bij mij niet gebeurd, maar het was wel weer een heel avontuur.

Vanuit de Botanische tuin ben ik verder gelopen over Bowen Street en daarne Lambton Quay op, de winkelstraat van Wellington. Even lekker shoppen, daar was ik even aan toe ;p De buit: een felblauwe cardigan, een petje met NZ erop en een t-shirt met een varenblad. De schade bleef dus beperkt.

's Avonds ben ik met Eveline, Elcke, Mishon en Sander sushi gaan eten. In zo'n tentje waar de sushi-hapjes op een lopende band voorbij komen. Ik had het nog nooit gedaan, dus het was weer een hele ervaring. Het smaakte in ieder geval erg lekker.
Morgen vliegen we naar het zuider eiland. Dat wordt weer vroeg uit de veren, want de taxi-busjes staan om 6.45 uur alweer klaar.

Vakantie? Uitslapen is er in ieder geval niet bij! ;)