Dag 15 en 16: Cape Foulwind en Blackball
Door: Myrna
Blijf op de hoogte en volg Myrna
27 November 2011 | Nieuw Zeeland, Blackball
Dag 15 was een reisdag, maar gelukkig mochten we zo nu en dan onze benen strekken. Zo ook bij Cape Foulwind. Een wandeling van anderhalf uur langs de steile kust waar het flink waait. Op de rotsen aan het water lagen ook enkele zeeleeuwen die zich op hun gemakje lieten fotograferen door de vele belangstellenden. We waren weer een geinig stelletje fotojapanners met zn allen.
Onze bestemming van vandaag was het voormalige goudmijnersstadje Blackball. We verbleven in The Formally Blackball Hilton, een gebouwtje dat rechtstreeks uit een western film leek te komen en nog het meeste weghad van een oude saloon. Bij de naam 'Hilton' denk je aan luxe, maar dat ging dit keer niet op. Claudine had ons al gewaarschuwd dat dit onze meest authentieke accomodatie zou zijn. Het was gehorig, muf en stoffig, maar op de een of andere manier paste dat gewoon bij die plek. Als het niet zo was geweest klopte het plaatje gewoon niet.
Het eten daarentegen was heerlijk! Ik had pasta carbonara en de anderen hadden ribeye steak. Wederom flinke porties, want je moet wel goed eten ;) Het toetje konden we niet weerstaan: Death by Chocolate. Chocoladeijs met choco-cake! Yummie!
Na het eten begon de party. Lekker wijntje in de hand en we hadden de muziekinstallatie tot onze beschikking. Er kwam vanalles voorbij, van Queen tot Michael Jackson en van The Naked and Famous tot André Hazes. Zelfs de kok danste buiten mee.
Onze bestemming van vandaag was het voormalige goudmijnersstadje Blackball. We verbleven in The Formally Blackball Hilton, een gebouwtje dat rechtstreeks uit een western film leek te komen en nog het meeste weghad van een oude saloon. Bij de naam 'Hilton' denk je aan luxe, maar dat ging dit keer niet op. Claudine had ons al gewaarschuwd dat dit onze meest authentieke accomodatie zou zijn. Het was gehorig, muf en stoffig, maar op de een of andere manier paste dat gewoon bij die plek. Als het niet zo was geweest klopte het plaatje gewoon niet.
Het eten daarentegen was heerlijk! Ik had pasta carbonara en de anderen hadden ribeye steak. Wederom flinke porties, want je moet wel goed eten ;) Het toetje konden we niet weerstaan: Death by Chocolate. Chocoladeijs met choco-cake! Yummie!
Na het eten begon de party. Lekker wijntje in de hand en we hadden de muziekinstallatie tot onze beschikking. Er kwam vanalles voorbij, van Queen tot Michael Jackson en van The Naked and Famous tot André Hazes. Zelfs de kok danste buiten mee.
-
28 November 2011 - 03:27
Elianne:
Geniet van je leuke verslagje herbeleef alles weer -
29 November 2011 - 19:20
Renata:
Death by chocolate, wat een heerlijke dood moet dat zijn! :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
